پویش کهنوج بدون پلاستیک
من شهرم را بدون زباله میخواهم
چکیده :
ایران یکی از کشورهای پر مصرف اقلام پلاستیکی یکبار مصرف در دنیا میباشد. چشمانداز این پویش تبدیل کهنوج به شهر نمونه دوستدار محیط زیست در زمینه زباله به ویژه زبالههای پلاستیکی است. پویش کهنوج بدون پلاستیک یک برنامه مستمر است و به صورت دورهای اجرا میشود.ایران یکی از کشورهای پر مصرف اقلام پلاستیکی یکبار مصرف در دنیا است. با اجرای موفق پویش "نه به پلاستیک" در محیط دفاتر و نیروگاههای ماهتاب، از اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ پویش کهنوج بدون پلاستیک شکل گرفت. تعداد چشمگیر دانشآموزان بازدیدکننده از پارک انرژی شوباد، انگیزهای شد تا این ظرفیت با جذب مشارکت سایر شهروندان برای موضوع حیاتی محیط زیست شهر هشتاد هزار نفری کهنوج به کار گرفته شود. چشم انداز این پویش تبدیل کهنوج به شهر نمونه دوستدار محیط زیست در زمینه زباله به ویژه زبالههای پلاستیکی است. پویش کهنوج بدون پلاستیک یک برنامه مستمر است و به صورت دورهای برنامه زمانبندی تدوین و اجرا میشود. اولین برنامه زمانبندی تا اردیبهشت 1399 تدوین و در قالب محورهای ذیل عملیاتی شده است.
1) اجرای پویش در بین بازدیدکنندگان پارک انرژی شوباد
جامعه دانشآموزی شهرستان کهنوج به عنوان آیندهسازان کهنوج آمادهترین نیروهای انسانی هستند که قدرت آموزشپذیری بالایی دارند و هر یک میتوانند سفیر محیط زیست در خانواده و فضاهای عمومی برای اثرگذاری باشند. با توجه به بستر پارک انرژی در نیروگاه شوباد، از ابتدای سال تحصیلی 99-1398 برای بازدید از پارک انرژی، "طرح دریافت زباله به عنوان ورودی بازدید" انجام شده است که تا پایان سال 1398 تعداد 4660 دانش آموز در این طرح مشارکت داشتهاند.
بهمنظور غنیسازی برنامههای بازدید از پارک انرژی و استفاده از این ظرفیت، آموزشهای زیست محیطی به بازدیدکنندگان در دستور کار قرار گرفته و دانشآموزان پس از بازدید در قالب تماشای کلیپ، کتابخوانی جمعی و گفتگوی مشارکتی آموزشهای زیستمحیطی دیدهاند.
با توجه به اینکه مربیان مدارس در طول سال تحصیلی می توانند تاثیرگذاری بالایی جهت افزایش آگاهی دانش آموزان نسبت به محیط زیست داشته باشند، با هدفِ افزایش دغدغه و دانش زیست محیطی و افزایش مشارکت مربیان مدارس به عنوان مروجان محیط زیست در کلاس درس، 8 کارگاه آموزشی تا کنون برگزار شده است و در مجموع 166 دبیر آموزش و پرورش در این کارگاهها مشارکت داشتهاند.
2) چالش هرمی پاکسازی مدارس از زباله
چالش هرمی پاکسازی مدارس از زباله با ابتکار و به پیشنهاد یکی از مدیران خوشفکر بازدیدکننده از پارک انرژی آغاز شد. در این چالش خلاقانه، مربیان مدارس به همراه دانشآموزان محیط مدرسه را پاکسازی نموده و از دو مدرسهی دیگر برای پیوستن به این چالش دعوت مینمایند. اجرای چالش به صورت میدانی، کاملا پویا همراه با نمایش تعاملی و با همراهی و همکاری دانش آموزان، مدیران و معلمان برگزار شده است. تاکنون تعداد 102 مدرسه از 180 مدرسه شهرستان کهنوج (57 درصد) به این چالش پیوستهاند. در این بخش پیوستن کلیه مدارس شهرستان به چالش تا پایان سال 1399 هدفگذاری شده است.
3) اجرای پویش کهنوج بدون پلاستیک در میان کسبه
آرمان پویش برای تبدیل شهر کهنوج به شهر بدون زباله پلاستیکی در سال 1399، ایجاب مینماید تا کلیه اقشار و ارکان اثرگذار فعال گشته و با پویش همراه شوند. در همین راستا یکی از جوامع هدف، جامعه اصناف این شهر است. این بخش از پویش با مشارکت شهرداری کهنوج و کسبه و با شعار "من شهرم را بدون زباله میخواهم"، از ابتدای آبان ماه 1398 به صورت پایلوت در خیابان ولی عصر این شهر در حال اجرا است. مطابق برنامهریزی انجام شده قرار است این طرح به مرور تا انتهای سال 1399 به کلیهی کسبه شهر تسری یابد.
با توجه به عدم وجود کیسهی سازگار با محیط زیست در فروشگاههای شهرستان کهنوج، پیگیری لازم جهت تجهیز چندین فروشگاه در دستور کار قرار گرفت و تعداد 1000 کیسهی با دوام بالا و قیمت پایین تهیه و در اختیار فروشگاههای دوستدار طبیعت شهرستان کهنوج قرار گرفته است.
4) طرح رفتگران افتخاری
از مهمترین اصول برای محافظت از محیط زیست مسئولیتپذیری نسبت به تکالیف شهروندی است و همۀ ما همانند پاکبانهای شهرداری میتوانیم برای برداشتن یک زباله از طبیعت یا محیط شهری خم شویم و آن را برداریم. بدینمنظور با تعریف و اجرای طرح رفتگران افتخاری فضایی فراهم شد تا همۀ شهروندان و مسئولین همراه با خانواده در این طرح حضور پیدا کنند و رفتگر افتخاری شهر شوند.
این بخش از پویش عموم شهروندان کهنوجی را مخاطب قرار میدهد. در این فراخوان از عموم شهروندان، مسئولین، هنرمندان و شرکتها دعوت میشود تا به صورت افتخاری لباس رفتگری بر تن کنند و قسمتی از شهر را پاکسازی کنند. هدف از اجرای این برنامه علاوه بر حس افتخار و مسئولیت نسبت به پاکسازی محیط شهری، تأکید بر این مسئله است که حفاظت از زمین وظیفهی همگانی است و وجدان عمومی باید نسبت به آن حساس باشد. این طرح از نیمهی دوم اردیبهشت ماه 1398 آغاز و تاکنون شش بار اجرا شده است.
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *